Thursday, July 17, 2008

മിനികഥ

മകള്‍

നാലാമത്തേതും പെണ്കുട്ടിയാണെന്നറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ ലേബര്‍ റൂമിന്റെ തണുത്ത ഇരുട്ടിലേക്ക് നെഞ്ചിലെ നെരിപ്പോട് പകര്‍ന്ന് പതുക്കെ കരഞ്ഞു. പക്ഷെ ലേബര്‍ റൂമിന് പുറത്ത് അയാള്‍ ആശ്വസിക്കുകയായിരുന്നു ചങ്കിലെക്ക് നീളാത്ത ഒരു കറാര മുനയെ ഓര്‍ത്ത്

ചന്ദ്രബാബു ത്രിക്കലങോട്

3 comments:

അനില്‍@ബ്ലോഗ് // anil said...

ആതമ വിലാപമായി അനുഭവപ്പെടുന്നു, ഞാനും നിങ്ങളും ആ‍ണ്‍ തരികളാണു.

Anonymous said...

:)

ഫസല്‍ ബിനാലി.. said...

ഇന്നിന്‍റെ ചെറുചിന്തകള്‍
നന്നായിരിക്കുന്നു, ആശംസകള്‍.